Why is the acquisition of twitter by intel a failure?

In 2022, Intel announced that it would acquire Twitter for $40 billion, in a move that surprised many analysts and investors. The deal was supposed to create synergies between the two companies, as Intel sought to leverage Twitter’s data and user base to improve its artificial intelligence and cloud computing capabilities. However, a year later, the acquisition seems to have backfired, as both companies face declining revenues, market share losses, and regulatory challenges. In this blog post, we will examine some reasons why the acquisition of Twitter by Intel was a failure.

One of the main reasons why the acquisition failed was the lack of strategic fit between the two companies. Intel is a hardware company that specializes in making chips for computers, servers, and devices. Twitter is a social media platform that connects users through short messages and multimedia content. The two businesses have very different cultures, values, and goals. Intel is known for its innovation, quality, and performance in the semiconductor industry. Twitter is known for its openness, creativity, and engagement in the social media space. The integration of the two companies proved to be difficult and costly, as they had to align their systems, processes, and teams.

Another reason why the acquisition failed was the overvaluation of Twitter. Intel paid a premium of 40% over Twitter’s market value at the time of the deal, which amounted to $40 billion. This was based on the assumption that Twitter would grow its revenue and user base significantly in the future, and that Intel would be able to monetize its data and audience. However, these assumptions turned out to be unrealistic and optimistic. Twitter’s revenue growth slowed down due to increased competition from other platforms such as Facebook, TikTok, and Snapchat. Its user base also stagnated due to issues such as misinformation, harassment, and censorship. Intel failed to generate any meaningful revenue from Twitter’s data and audience, as it faced technical and ethical challenges in using them for its own products and services.

A third reason why the acquisition failed was the regulatory scrutiny that it faced from various authorities. The deal was subject to antitrust reviews in several countries, such as the US, the EU, China, and India. The regulators were concerned about the potential impact of the deal on competition, privacy, and security in the markets where the two companies operate. They imposed several conditions and restrictions on the deal, such as divesting some assets, maintaining data separation, and ensuring interoperability with other platforms. These conditions reduced the benefits and increased the costs of the deal for both companies.

In conclusion, the acquisition of Twitter by Intel was a failure because it lacked strategic fit, overvalued Twitter, and faced regulatory scrutiny. The deal did not create any synergies or value for either company. Instead, it resulted in financial losses, operational inefficiencies, and reputational damages. The acquisition is widely regarded as one of the worst deals in tech history.

Wat huet de Schoolleaks Prozess de Steierzueler kascht?

Mir hunn eis bis elo mat Fakte beschäftegt, alles, wat een einfach beweise kann, well et geschriwwe steet oder viru Geriicht gesot gouf an dofir an de Prozessakte steet. Elo gi mer awer e bëssche spekulativ fir, well mer keng richteg Chifferen hunn. Zuele sinn net ganz aus de Fangere gesuckelt, ma ech hunn näischt fonnt, wou ech mech kéint drun unhalen. Dofir hunn ech einfach Schätzunge gemaach. Ech mengen awer, dat ech um ënneschten Niveau vun de Käschte leien.

Wat mech awer am meeschte Revoltéiert ass, dat hei Ressource blockéiert goufen, déi och richteg wichteg Enquêten hätte kéinte maachen, wann se net fir de Privatkrich vun engem Claude Meisch mëssbraucht gi wieren. Dat de Claude Meisch ganz kloer eng Veruerteelung erwaart hat a vläicht guer gefuerdert hat, schéngt mer geséchert. Quellen hei:

Dans le cadre du procès « Schoolleaks », plusieurs juges, dans la mission qui est la leur, ont
considéré que la loi doit être appliquée dans un sens donné, qui n’est manifestement pas
celui voulu par les ministres en cause : aussi, en dénigrant publiquement en leur qualité de
membres du pouvoir exécutif la décision de justice, ces ministres semblent sous-entendre
que les seules décisions de justice acceptables sont celles abondant dans leur sens : il s’agit
là d’une violation intolérable de la séparation des pouvoirs et d’une immixtion dans les
prérogatives du pouvoir judiciaire.

D’Police ass während méint mat ville Leit un der Sichtung an Auswäertung vun den Zeienaussoen an dem perquisitionnéierte Material beschäftegt. De Chef vun der Enquête sot, dat den Dag vun der Perquisitioun seng ganz Equipe am Asaz war. Wei vill Leit dat sinn, weess ech net, Ma eng hallef Dozent wäerten et der scho sinn. Da soe mer déi wieren en hallwe Mount beschäftegt. Setze mer forfaitaire 60.000 € hei an.

Dem Untersuchungsriichter seng Enquête ass fir mech och schwéier an ze schätzen, ma eleng d’Mass un Dokumenter ze studéieren ass enorm. Huele mer heifir och gäre 60.000 € un.

Da gëtt et eng Chambre de Conseil, déi iwwert Verschiddenes huet missen decidéieren. Spéitstens déi hunn awer eng politesch Decisioun getraff, wou se decidéiert hunn, d’Saach un eng Geriichtskummer fir de Prozess weider ze ginn. Dat de Minister eventuell Drock aus geüübt kéint hunn léist sech nëmme vermuten. Ech géif dem Meisch et zoutrauen a schonn eleng wéinst dem Tweet, den hien a seng Parteikollegin nom éischte Fräisproch lass gelooss haten. Et geet awer schonn duer, dat d’Chambre de Conseil salomonesch déi politesch waarm Gromper viru ginn huet. Soll ech hei och nach eng Kéier 60.000 € asetzen. Wann ee méi genee Chifferen huet kann e mer dat jo matdeelen.

Dann hu mer während Wochen eng Geriichtskummer bestehend aus 3 Riichter an engem Schreiwer blockéiert, net ze vergiessen de Procureur, den 1000den Affären am Schaaf hat, déi op hien gewaart hunn. An der 2. Instanz ass dat méi schëtzeg viru gaangen. Schwätze mer vun insgesamt 10 Prozessdeeg @20.000€/Daag. Dat wieren dann 200.000€ — Dat heiten ass sécherlech niddereg ugesat, well wann ech de Budget kucken an d’Fäll vun 2017, da kommen ech op ronn 900.000 €/Fall reng um Geriicht.

Da kënnt nach den Affekot vun der Nieweklo, de Maître Molitor derbäi. De Maître Molitor ass een dichtegen Geschäftsaffekot huet awer laut Vita keng Strofprozesserfarung. Trotzdeem wäert säi Gehalt op der ieweschter Skala ze fanne sinn. Schätze mer emol einfach 400€/Stonn. Dat wären 100 Stonne fir de Prozess plus nach en Kéier 50 Stonne beim Untersuchungsriichter. An dann nach eng Kéier dat selwecht un Virbereedung. Da keime mer op 120.000 €. Wei gesot dat ass elo just geschat.

Da si mer bei engem Chiffer vu ronn 500.000 € déi de Claude Meisch elo mol just verbrannt huet, fir zwee mol véier glat Fräispréch ze kasséieren, d.h. de Prozess 8x ze verleieren.

Wei gesot, dat ass alles reng Spekulatioun an ech hunn absolut keng Chifferen bei Hand. Ma dat schéngt mer awer elo net esou exorbitant héich ze sinn dat et onwahrscheinlech wier.

Hei ass elo de Schuet vun den Ugekloten nach net dran. Jiddereen hat een Affekot. Jiddereen huet vill Sue missten an Affekotskäschte stiechen, just well bemi Staat e puer Juristen am Unterichtsministerium dem Claude Meisch net konnten erklären dat Beruffsgeheimnis hei net zoutreffend ass. Ech hunn d’Gesetz gelies, et ass Kloer wéi proppert Waasser. Ech si kee Jurist an dofir hunn ech ëmmer nach geduecht, de Procureur oder de Maître Molitor géingen déi Jurisprudenz aus dem Hutt zauberen. Den Hutt war net do an d’Jurisprudenz och net.

De Procureur hat gesot, d’Ugeklote wiere wéi fräischaffend Artisten a wieren dofir schëlleg an dofir zu 6 Méint Prisong ze veruerteelen. De Molitor sot, an en huet dofir extra een Ziedel virgeluecht, dat de Secret Professionell méi large misst ausgeluecht ginn, op der zweeter Säit stoung dann awer firwat et hei net zoutreffend ass. Erstaunlecherweis waren dat déi selwecht fad Argumenter vrun der Chambre de Conseil, do wou gesot gouf et géif ee Prozess ginn.

De Meisch huet sech bis op säi Buch zeréck gehale mat Kommentaren, nodeems D’Riichter en erféiert haten. De Folscheid, dem Meisch seng riets Hand huet nach gesot, an dat op der Telé, dat wier nach ëmmer esou gehandhaabt ginn. Amateurhaft kann een nëmme soen. Ma de Folscheid ass weder qualifizéierte Jurist nach Proff ma Member beim Meisch sengem Veräin an en ass mam Meisch an de Ministère katapultéiert ginn. Aner Beamte mussen Exame maachen a vill schaffe fir dohinner ze kommen.

Dem Molitor säin Assistent hat gesot, dat mat engem Fräisproch jo een net bestrooft gi wier, wat ganz kloer weist dat et net em Recht a Gerechtegkeet gaangen ass. Dee Passage ass awer aus dem RTL Interview verschwonnen. De gudde Mann hat och zimlech nom Fräisproch beim Molitor gekënnegt (kruut?). Ech wollt nach säin CV sécheren, do war de scho bei Molitor Avocats hirem Web-Site fort.

Meng 500.000€ si spekulativ awer net onwahrscheinlech. Dat wat an den dräi viregten Abschnitter gesot gouf ass awer net spekulativ. Et ass  aus dem Gediechtnes geschriwwen ma et ass esou wéi ech mech erënneren.

Lëtzebuerg ass een aarmen’t Land, mat Politiker wéi de Claude Meisch, Juriste beim Staat déi einfach Gesetzer net interpretéiere kënnen oder Beamten a Minister déi sech näischt soe loossen.

Schoolleaks: wien huet wien als Geisel geholl? (Deel 2) Viru Geriicht

Hei ass den 2. Deel vun engem gréisseren Artikel, de beweist dat de Claude Meisch Schoolleaks mëssbraucht huet fir de Schoulkanner ze schueden awer d’Schold dovunner op anerer ofwälze wollt. Den éischten Deel ass hei ze liesen.

Am éischten Deel hunn ech éischter d’Press zitéiert an e puer vum Minister sengen Interviews kommentéiert a widderluecht. Elo gëtt et awer Zäit viru geriicht ze goen. Just als Anekdot: 3 Geriichtssessioune gouf doriwwer gestridden op de Meisch sollt aussoen oder net.  All Interview hat e virdru ginn, ma do wou et zielt, wollt e sech net weise loossen. Wat hat en ze verstoppen?

Ma Villes, mengen ech. Virun allem awer seng Onfähegkeet de Ministère ze féieren.

Ganz interessant ass heibäi iwwregens des Ausso viru Geriicht vun engem Témoin T0 (Enquêteur vun der Police):

Toutes les perquisitions auraient été faites en même temps. Tout le service était ainsi engagé. Sur question, le témoin dit n’avoir pas été présent au Ministère. Le Ministre aurait signé le procès-verbal et remis un dossier complet avec de nombreuses pièces.

An ee bessche méi Spéit:

Mis à part le courrier électronique de Madame P4, l’enquête n’aurait pas révélé d’éléments quant à l’existence d’autres fuites.

Dat heescht dat de Ministère huet dierften déi Dokumenter iwwerreechen déi si fir wichteg fonnt hunn. Den Témoin T0 war iwwerzeegt, ee vollständechen Dossier krut ze hunn. Bei den Ugeklote war dat net esou einfach gaangen. Do goufe Büroen ausgeraumt an all méiglecht Schrëftstéck, Computer an Telefon, Printer asw beschlagnaamt.

Ma wat seet den Témoin T2?

Le témoin T2 explique que le lundi, il organiserait un Erzielkrees avec les enfants. Certains enfants fréquentant le conservatoire d’Esch avaient précisé avoir croisé au conservatoire de musique des élèves qui auraient vu un ou deux sujets des épreuves mathématiques avant les épreuves. Il aurait obtenu cette information le lundi 16 mars au matin. Les cours au conservatoire auraient eu lieu le samedi matin. Les élèves lui auraient parlé d’une ou de deux questions, et il se serait avéré que celles-ci faisaient partie des épreuves.

Dat deckt sech mat dem Meisch sengen éischten Aussoen an der Press. Firwat waren déi Saachen an Angaben awer net der Police iwwerginn ginn? Et gëtt nëmmen eng Erklärung heifir: Dat wier héchst entlaaschtend fir déi Ugeklote gewiescht an dat am disziplinareschem Dossier. De strofrechtlechen Dossier wier och net esou wäit gefouert ginn, well e Geheimnis wat keent méi ass net méi ka verrode ginn. Huet hei de Claude Meisch Beweiser zeréck hale gelooss? Dat hien onbedéngt eng Veruerteelung wollt erreechen, an dat aus reng politesche Grënn, huet hien an och seng Kollegin Cahen mat hiren Tweets a Facebook-Komentare bewisen.

Interessant hei béi ass, dat d’Mathé Donneschdes den 12.3 a Freides den 13.3 ofgelaf sinn. Also nach ier d’Froen an d’Äntwerten sou onglécklech un d’Proffen aus dem Secondaire verdeelt goufen. Däitsch ass war iwwregens Méindes, den 9.3 an Dënschdes den 10.3.

A viru Geriicht an ënnert Eed seet de Témoin T8 (“le Ministre T8 “10):

Le témoin dit qu’il y aurait certes eu des rumeurs, surtout après que cette affaire était devenue publique, qu’il y aurait eu des fuites. Il n’aurait cependant jamais eu d’information concrète. Lors d’une entrevue avec un journaliste du Tageblatt en date du 18 mars, ce dernier l’aurait averti que le lendemain, du contenu allait être publié et que d’autres corrigés auraient déjà circulé auparavant. Cette information les aurait déterminés pour refaire les épreuves.

Den Témoin T8 widdersprécht hei iwwregens dem Témoin T1. Well den T1 awer een enke Mataarbechter vum T8 ass, schéngt et mer dat ee vun den 2 net d’Wourecht gesot hat. An et schéngt mer och onméiglech ze sinn, net vun de Gerüchter gewosst ze hunn als décke Ministerialbeamten den den T1 nun emol ass.

A schlussendlech seet d’Ugekloten P2:

La prévenue souligne encore que le Ministre a parlé d’une fuite « de la semaine passée », de sorte qu’il devrait bien y avoir une fuite antérieure.

Dat war bei enger éischter Reaktioun op d’Fuite vun den Épreuven vum Claude Meisch an der Press. Wann awer Meindes scho bekannt war, wat Denschtes geif passéieren, soll ee besser Lotterie spille, wei sech op Käschte vun de Kanner ze profiléieren.

All Zeien bis op T1 an T7 si vun der Verdeedegung geruff ginn, well Opklärungsbedarf bestung iwwert dat wat passiert war. De Claude Meisch huet sech dogéint gewiert gehaat, well e wousst dat do Saachen op den Desch kéimen, dei net gutt fir hie waren.

Ech loossen et da jidderengem déi verschidde Quellen no ze liesen. Am Géigesaz zum Claude Meisch hunn ech jo d’Quellen uginn. An ech wëll hei soen, dat d’Sammelen vun de Quellen vill Aarbecht ass, an dat een dat kaum am Stau um iPhone ka maachen. Ma eng seriö Arabescht verlaangt nu emol seriö Recherchen. Et kéint een ee ganzt Buch eleng mat dëser Affär fëllen.

Déi Zäit hunn ech awer elo net, an dofir loossen ech et derbäi fir just un der Uewerfläch vun dësem Skandal ze krazen.Ech hu bewisen, dat d’Katastroph imminent war, ofgesi vun all deenen anere Pannen am Ministère. An déi Ugeklote P1-P4 hunn alleguer net gelunn wou se gesot hunn dat de Ministère Schmu gedriwwen huet.

De Minister huet mat vill Energie a Geld, dat vun eis, de Steierzueler kënnt, ee Privatkrich gefouert aplaz säi Stall op ze raumen.

[Muer schäzen ech de finanziellen Impakt vun der Affaire an. Wat huet dem Meisch säin Ego d‘Allgemengheet kascht?]


1 Meisch, Claude: Staark Kanner. Lëtzebuerg: Editions Phi 2018, S. 196.

3 03.04.2015 – Interview de Claude Meisch avec la Revue – “Mutwillige Sabotage kann man nie ausschließen”
https://gouvernement.lu/en/gouvernement/claude-meisch/actualites.gouvernement%2Bfr%2Bactualites%2Btoutes_actualites%2Binterviews%2B2015%2B04-avril%2B01-meisch-revue.html

4 2015-04-03 – SCHOOL-LEAKS: Schäbiges Bild – David Angel – WOXX
http://www.woxx.lu/8069/

6 RTL Radio, 19. Mäerz 2015, Journal vun 12:30, Minut 2:42

7 15.09.2015 – Interview de Claude Meisch avec le Tageblatt – “Mir tut (…) leid, dass wir einen falschen Eindruck vermittelt haben”
https://gouvernement.lu/fr/actualites/toutes_actualites/interviews/2015/09-septembre/15-meisch-tageblatt.html

Schoolleaks: wien huet wien als Geisel geholl? (Deel 1) Pressberichter analyséiert

A sengem Buch „Staark Kanner“, am Kapitel „D’Schüler als Geiselen“ seet de Claude Meisch1:

Als Oppositiounspolitiker hunn ech missen duerch déi ganz Skandaljoeren Dossiere behandele wéi Léiweng/Wickreg (…) D’Skrupellosegkeet mat där vereenzelt Leit d’Wuel vu Kanner a Jugendlecher op d’Spill gesat hunn, fir d’Politik vum Minister oder och de Minister selwer zu Fall ze bréngen hu mech schockéiert. (…)

Dat de Claude Meisch Léiweng/Wickreg, wou hien de Skandal wollt op Tapéit bréngen awer direkt ee Réckzéier gemaach hat, wou de Jeannot Krecké, d’Zilscheif vum Meisch, geklot hat2 an d’Schoolleaks-Affaire an engem Otemzuch nennt, weist wat fir eng Polemik de Claude Meisch hei lass getrëppelt huet.

Net nëmmen dat en d’Kanner Saache frësch schreiwe léist, déi u sech an dëser Affaire net néideg gewiescht wären, en hält nach ëmmer dorunner fest, dat d’politesch Motivatioun de Grond waren heifir an net séin onméiglecht Verhale, mat dem hien de Ministère gefouert huet. Net nëmmen dat Kompetenz mat Jo-Sager ersat gouf, ma Feeler sinn systematesch vertuscht ginn an et war ee frou wann een ee Sëndebock fonnt hat. Et ass schonn interessant, dat hien „säin“ Affekot ugewisen hat, sech mat Hänn a Féiss ze wieren, dat hien a seng Mataarbechter net hu missen aussoen. An engem Fall war guer lächerlecherweis behaapt ginn, hien an all seng Mataarbechter wieren „Partie Civil“ a bräichten deemno net auszesoen. Si sinn domadder net duerch komm, an et goufe ganz interessant Aussoe vun Zeien. Alles dat kann een an Interviewen an an de Geriichtsakten nokuken.

D’Geriichtsverhandlung selwer, mat engem iwwerfuerdertem Procureur an engem onerfuerenen Maître Molitor wier och engem Theaterstéck würdeg gewirscht. Gutt daten d’Affekote vun der Défense hiert Handwierk kannt hunn an dat d’Riichter souwoul an der eischter wei och an der zweeter Instanz extrem professionnel waren. Et hätt nie dierften zu engem Prozess kommen a wann de Claude Meisch net gedréckt a gezunn hätt, wär et och net zu engem Prozess komm.

Interviewe vum Claude Meisch an interessantes aus de Geriichtsakten.

Eppes wat mech vun Ufank un schockéiert huet war des Behaaptung, op d’Fro hinn, op déi 200+ Persounen, déi d’Froen esou verschéckt kruten, dat iwwerhaapt gebraucht hunn:

Claude Meisch: Natürlich brauchen diese die Fragen nicht. Aber man geht davon aus, dass die Lehrer, denen das Land seine Kinder anvertraut, mit den Fragebögen geschickt umgehen und keinen Unfug damit treiben.3

Wann déi Persounen déi Froen net brauche, firwat goufen se da verschéckt? Ma d’Äntwert ass ganz einfach. De Ministär hat sech geiert. Dat hat awer ni de Ministär zouginn. An der Vergaangenheet schéngt et ëmmer esou gewiescht ze sinn, dat déi Proffen, déi an der Kommissioun fir d’Passageprozedur vum Primär an de Sekondär waren, déi no den Tester geschéckt kruten. Ministerialbeamten hunn awer viru Geriicht behaapt, dat d’Leit ugeruff hunn an doropshin dat zougeschéckt kruten. Et gouf weder eng Prozedur dofir, nach konnten d’Beamte soe wéini wien ugeruff hat. Op iergend eppes gepréift gouf schéngt och net kloer ze sinn.

An dann dat heiten am Jeudi3.1:

Le ministre prend tout de même la peine de justifier la transmission des épreuves et des corrigés à l’ensemble des professeurs de l’enseignement secondaire, membres de conseils d’orientation.

Entweder brauchen déi Leit déi Saachen net oder si brauchen se. Je no dem a wat fir enger Situatioun dat de Meisch grad ass, gëtt dat eent oder dat anert gesot.

Hei ass awer elo ee WOXX-Artikel interessant. D’Land hat an engem Artikel iwwregens ähnlech Feststellunge gemaach:

Dass „School-Leaks“ nur die Spitze des Eisbergs ist und die – zumindest mündliche – Weitergabe der Prüfungsfragen seit Jahren gang und gäbe, scheint von allen Seiten übersehen zu werden. Und dass diese Tatsache letztlich Ausdruck eines tiefergreifenden Problems ist – nämlich der geringen Wertschätzung, die dem „enseignement secondaire technique“ gemeinhin entgegengebracht wird -, auch.4

Wat weess d’Press méi wei de Ministère well viru Geriicht5 an ënner Eed seet dem Témoin T1 (premier conseiller au Ministère de l’Education nationale, also dem Meisch seng riets Hand)

Sur question, T1 précise n’avoir lui-même jamais entendu auparavant de rumeurs quant à des fuites antérieures.

De Claude Meisch seet iwregends eppes aneschters a senger Ausso! Dozou méi spéit méi.

Revue: Tatsache ist, dass die Schüler noch zusätzliche Tests machen müssen. Sie müssen das ausbaden. Müssen die Tests überhaupt sein?

Claude Meisch: Die Tests fließen nicht nur in die Orientierungsprozedur ein, sondern in die Datenbank des “Luxembourg Centre for Educational Testing”. Wir haben zusammen mit der Universität ein Monitoringsystem über das gesamte Schulsystem errichtet, um in Langzeitstudien den Weg der Schüler nachvollziehen zu können. Dadurch können wir auch die Relation von einzelnen Schulprojekten zueinander herstellen. Zum Beispiel lassen wir die Resultate frühkindlicher Betreuung miteinfließen und können sehen, welchen Impakt sie auf die schulische Entwicklung hat.

An dësem Fall wier et een einfacht gewiescht einfach déi betraffe Regioun ronderëm Jonglënster ze ignoréieren. Dat wär souwisou am Feelerbereich gewiescht. De Ministère hat ganz frei eng genee Aschätzung vun der Envergure. De „Schued“ war extrem begrenzt.

Ma do war awer nach déi zweet Quell, den eischte Leak vun der Woch virum Gau. Dat wousst de Ministère ganz frei an dat war den eigentleche Grond fir déi grouss Opregung. Et war fir de Ministère ee Glécksfall, dat séier „Schëlleger“ fonnt goufen.6

Ma ech froe mech, wat an dem Kader awer déi Étuden iwwerhaapt wäert sinn, wou dach scho jorelaang gefuddelt gouf, de Ministère dat wousst oder hätt misste wëssen. Hei gouf awer éischter eng Vogel-Strauss-Politik gemaach. De Kapp an de Sand an derduerch.

Claude Meisch: Alles deutet darauf hin, dass dieser Skandal von einzelnen Personen provoziert un d’ inszeniert wurde, (…)7

De Skandal, an dat ass hei awer ganz Kloer ass dat de Ministère net organiséiert war. En klengt pertinent Element aus der Enquête seet dat heiten:

L’enquête a également permis de constater que ces documents ont été envoyés le 13 mars 2015, le courrier d’accompagnement portant la date du 16 mars 2015.8

Wann et nach ee Beweis brauch dat déi Froen net geduecht ware fir den Ament forgeschéckt ze ginn, dat ass en. Eng Woch méi spéit an d’Tester wiere gelaf gewiescht. Dat een awer hei näischt kann „inzenéieren“ a „provozéieren“ ass kloer. Déi Proffen hei hu reagéiert, aus dem Bauch eraus.

(Den zweeten Deel gëtt muer um 7.00 Auer publizéiert! Do komme Beweiser, wei de Claude Meisch d’Leit belunn huet)

 

[Den Artikel gouf den 10.10.2018 nach eng Kéier onwiesentlech iwwerschafft, besonnesch bei de Linken // En Zitat aus engem Artikel vum Jeudi koum derbäi]


1 Meisch, Claude: Staark Kanner. Lëtzebuerg: Editions Phi 2018, S. 196.

3 03.04.2015 – Interview de Claude Meisch avec la Revue – “Mutwillige Sabotage kann man nie ausschließen”
https://gouvernement.lu/en/gouvernement/claude-meisch/actualites.gouvernement%2Bfr%2Bactualites%2Btoutes_actualites%2Binterviews%2B2015%2B04-avril%2B01-meisch-revue.html

3.1 Schoolleaks: Meisch justifie la transmission des épreuves aux enseignants
http://jeudi.lu/schoolleaks-meisch-justifie-la-transmission-des-epreuves-aux-enseignants/

4 2015-04-03 – SCHOOL-LEAKS: Schäbiges Bild – David Angel – WOXX
http://www.woxx.lu/8069/

6 RTL Radio, 19. Mäerz 2015, Journal vun 12:30, Minut 2:42

7 15.09.2015 – Interview de Claude Meisch avec le Tageblatt – “Mir tut (…) leid, dass wir einen falschen Eindruck vermittelt haben”
https://gouvernement.lu/fr/actualites/toutes_actualites/interviews/2015/09-septembre/15-meisch-tageblatt.html

Code Civil

Et geet duer, Här Meisch!

Communiqué – 5.10.2018

Schoolleaks ouni Enn.

Ech hunn haut mengem Affekot den Optrag ginn, juristesch Schrëtt géingt de Claude Meisch anzeleeden. Am Buch „Staark Kanner“ vum Claude Meisch, dat hien rezent verëffentlecht huet, gëtt hien en angeblecht Zitat vu mir zréck, dat hien awer net beleet. Schonn eleng vun engem wëssenschaftleche Standpunkt hir, dierf ee keen zitéieren ouni ze beleeën, wouhier dat Zitat kennt.

Opgrond vun der Entwécklung vun der Schoolleaks-Affär ass et fir vill Leit kloer, virun allem fir déi Leit, déi mech kennen, dat ech de „Liewenspartner vun enger Enseignante“1 sinn.

Ursächlech gesäit de Claude Meisch mech als Verursaacher vun der Schoolleaks-Affär, wat awer eng ganz kloer Verdréinung vun den Tatsaachen ass. Dem Claude Meisch ass den Dossier an allen Detailer bekannt. Et muss sech also ëm eng absichtlech Falschduerstellung handelen.

Ech hunn an der Affär meng Biergerpflicht gemaach, an dem ech ee Mëssstand, de mir zougedroe gouf, gemellt hunn. Duerch d’Enquête an d’Geriichtsverhandlung am Prozess géint dräi Proffen an een Net-Proff ass erauskomm, dat am Ministère d’Leit ouni Plang blann gehandelt an de Mëssel verursaacht hunn. 

Déi Leit aus dem Ministère hunn ouni Nout, d’Froen zu den Tester fir de Passage vum Primär an de Secondaire un Elteren, Monnien, Tattaen, déi och Frënn an Noperen sinn, verschéckt, ouni dorop hinzeweisen, dat d’Tester dee Moment nach amgaange waren.

Mat koppesche Schutzbehaaptungen hunn de Claude Meisch a seng Leit versicht – an der Press a viru Geriicht – hiert Handelen ze rechtfäerdegen. Déi Schutzbehaaptunge goufen awer duerch Aussoe vun Empfänger vun de Froen widderluecht. Nach bis haut huet de Claude Meisch net zouginn, dat säi Ministère fir de Mëssel verantwortlech war an ass. Dat d’Katastroph imminent war an duerch dat sträflech liichtsënnegt Verhale vun Ministère verursaacht gouf, ass bewisen duerch eng zweet onofhängeg Quell vun engem Leak am Süde vum Land. Des Quell ass am Laf vun der strofrechtlecher Enquête zu der Schoolleaks-Affair un d’Liicht komm.2

Duerch polemesch Aussoen an onwouer Behaaptungen huet de Claude Meisch awer ëmmer versicht d’Verantwortung vu senge Feeler an deenen vu sengem Ministère ze vertuschen. Säin Handelen huet dozou gefouert, dat een Deel vun der Press verleumderesch an onwouer iwwert des Affär an déi Beschëllegt bericht huet, déi sech deen Ament net dogéint konnte wieren.

Hien ass et eigentlech dee „Schüler als Geiselen“3 hëlt fir säin opportunistescht Verhalen als Politiker ze rechtfäerdegen.

Ech behale mer vir, och nach géint aner Persounen an Institutioune virzegoen, sollt dat néideg sinn.

Lucien Schilling, info@paif.eu

[Modifikatioun: de Link 2 ass verbessert ginn.]

1 Meisch, Claude: Staark Kanner. Lëtzebuerg: Editions Phi 2018, S. 196.

2 http://www.justice.public.lu/fr/actualites/2017/02/jugement-affaire-dite-schoolleaks (témoin T2)

3 Meisch, Claude: Staark Kanner. Lëtzebuerg: Editions Phi 2018, Kapitel 33, S. 195-198.

Die Presse und ihre Privilegien (…in Luxemburg)!

Die Presse hat ihre Privilegien. Sie dürfen zB ungestraft Recel de Secret Professionnel  betreiben und werden als Helden gefeiert. Recel de Secret d’Instruction? Kein Problem. Das Presserecht gibt ihnen Narrenfreiheit. Der normale Bürger darf das nicht. Die Presse lügt? Kein Problem. Wenn man nicht schnell genug reagiert, sind die Presseorgane nicht mehr zu belangen. Die Presse hat es also gut… hier in Luxemburg. Sie darf ruhig lügen (oder sagen wir mal kontrollierte Unwahrheiten, klein und fein dosiert) verbreiten. Sie darf ruhig unbescholtene Bürger diffamieren, wenn es dem Redakteur (oder seinen “Hintermännern”) gefällt. Sie darf sogar News machen, wie kürzlich bei RTL in der Affäre Lunghi. Und dann hat RTL noch die Unverfrorenheit zu behaupten, dass RTL sich dermaßen viele Gedanken macht. So geschehen, als RTL das Tageblatt kritisierte, als dieses nach Bild-Manier Namen und Bild des unglückseligen Maschinisten der CFL veröffentlichte. Und dies noch bevor die CFL selbst oder die Ermittlungsbehörden in dieser Affäre des Zugunglückes nahe Düdelingen die Ergebnisse ihrer Ermittelungen bekannt gegeben haben. Wo bleibt hier der Respekt vor der Privatsphäre und der Unschuldsvermutung?

Aber auch andere Medien wagen sich auf gefährliches Terrain. Sie stellen Behauptungen auf, welche sie im Falle des Falles nicht beweisen können, nicht einmal ansatzweise. Ob diese Medien den anschließenden Verleumdungsprozess überstehen? Man darf nicht einfach anderen Leuten schaden. Das ist eines jeden Journalisten unwürdig. Die Öffentlichkeit hat einen Anspruch darauf, ordentlich informiert zu werden. Sie hat keinen Anspruch darauf Namen mitgeteilt zu bekommen, welche sich dann im Endeffekt als unschuldig erweisen oder einfach Lügen aufgetischt zu bekommen.

Anderswo, bei dem Türken, wird man eingesperrt, wenn man den Herrschenden nicht genehm ist. Wohlgemerkt, nicht dem armen Mann oder der armen Frau von der Straße. Unsere sogenannten Journalisten würden da keine 3 Tage berichten, oder sie würden das Lied der Mächtigen singen. In Polen werden die Fernsehsender an die kurze Leine genommen und in Ungarn werden privaten Sendern die Lizenz entzogen und unliebsame Presse wird einfach von befreundeten Milliardären aufgekauft. Aus mit der Pressefreiheit. Es lebe die Gleichschaltung.

Und im Land der unbegrenzten Freiheiten? Da kann man Waffen kaufen, zum Teil ohne jede Formalitäten. Muslime, auch wenn sie Söhne des großen Muhamed Ali sind, werden am Flughafen von Grenzern festgesetzt und verhört. Generalverdacht!

Alle Presseorgane, die nicht das Lied des Präsidenten singen, werden kurzerhand von der Information aus erster Hand ausgeschlossen. So begann auch die Diktatur in Nazideutschland. Und auch in der Türkei. Kleine Nadelstiche, langsam aber stetig. Bis dass dann die Macht in einer Hand lag. Hat man aus der Geschichte denn gar nichts gelernt. DIese Entwicklung macht mir Angst.

Die Presse hat es nicht gut in der Welt. In Luxemburg führt sie sich allerdings eher auf, wie ein verwöhntes dreijähriges Kind, welches die Bonbons nicht bekommt, die es unbedingt haben möchte.

Wenn Frau nichts kann wird Frau Minister und Regierungsrat…

Es ist also jetzt öffentlich: die ehemalige Ministerin für Wohnungsnot und Unkultur, Maggy Nagel, wird jetzt Regierungsrat erster Klasse im Bierministerium vom tapferen Schneiderlein. Wer kann der kann, wer nicht kann unterstützt unseren Bierminister beim Nichts-können. Bravo Gambia.

Wir erinnern uns, Maggy Nagel ist die Frau, welche als Erste das Regierungsboot wegen Unfähigkeit verlassen musste. Sie wird diese jetzt wohl im Wirtschaftsministerium einsetzen, um auch hier, allerdings nur als Zuschläger für den Bierminister Schneider, nichts zustande zu bringen. Die Weltausstellung in Dubai (2020) wird voll von der, von keiner Sachkenntnis getrübten DP-Politikerin in den Sand gesetzt werden. Vielleicht sollte sie doch besser für den Einkauf von Bleistiften zuständig werden.

Minister Meisch und seine DYS!

Eine parlamentarische Frage der Abgeordneten der LSAP Claudia Dall’Agnol hat es laut Wort auf den Punkt gebracht: Der Minister kann Fragen nicht korrekt lesen – oder er kann sie nicht korrekt beantworten. Jedenfalls hat er in seiner Antwort außer allgemeinem Geschwätz nichts zum Thema gesagt.

Thema verpasst, 0, Meisch setzen. Sollte dies so weitergehen mit dem Schüler Meisch ist seine Versetzung in Frage gestellt. 😮

Die Bananenrepublik der Regierung Gambia

Im Wort wird sich wieder einmal und das schon zum X-ten Male über Claude Meisch beschwert, dass dieser nicht transparent handelt, die Mitarbeiter sprich Lehrer hintergeht und betrügt. Demokratie, Mitbestimmung und Dialog seinen absolut abwesend.

Sowohl die Lehrergewerkschaft SEW, als auch die Elterngewerkschaft FAPEL beschweren sich über ein Abkommen, welches am Montag von der Lehrergewerkschaft SNE und Claude Meisch unterschrieben wurde.

Bereits mehrfach hatte Meisch angesagt, ein Abkommen mit den Gewerkschaften zu haben, welches aber nur unter Vorbehalt von diesen getragen wurde. Den “Vorbehalt” ließ Meisch fallen und brachte so die Gewerkschaften gegen sich auf.

Im Grunde passt dieses zu dem Bild, welches Minister Meisch seit seiner Ernennung abgibt. Totale Inkompetenz versucht dieser mit einem arroganten Auftreten zu überdecken, welches eigentlich kaum noch zu überbieten ist. Meisch, welcher bereits mehrfach negativ aufgefallen ist, ist wohl auf längere Zeit nicht zu tragen. Gerüchteweise wäre Meisch der nächste, welcher aus der Regierung ausscheiden werde. Der Tausendsasa Marc Hansen jedenfalls steht bereit, um auch diesen Posten zu erben.

Bereits in der Affäre Becca/Rollinger/BCEE/Regierung, Mitte 2012, schrieb der Worteditorialist “Irrt der DP-Vorsitzende, oder sagt er gar wissentlich die Unwahrheit, müssten ihn die Diffamierten (Krecké, Halsdorf und irgendwie auch Juncker) eigentlich vor Gericht bringen.” Krecké bemühte effektiv die Gerichte und Meisch und Bausch wunderten sich nur, dass sie für Aussagen, welche sie gemacht hatten, zur Rechenschaft gezogen werden könnten. Ganz schnell beruhigten sie sie sich und es wurde still um diese Affäre. Und sie ist bis heute nicht mehr aufgetaucht…

 

Wer wird Spitzenkandidat?

Alle Welt (in Luxemburg) fragt sich, wer wird der nächste Spitzenkandidat! Wieso interessiert sich jeder für die Spitzenkandidatur der CSV, aber niemand für die der anderen Parteien? Vielleich weil diese nach den nächsten Wahlen sowieso nicht mehr relevant sind? Die Sozialisten haben einen farblosen Parteipräsidenten, einen gescheiterten Vizepremier und einen populären, aber von dem tapferen Schneiderlein gestürzten Aussenminister! Und die Sozialisten liegen derzeit am Boden.

Die DP hat einen ehemals populären Premier, einen sehr unpopulären (Ein)Bildungsminister, eine geschasste Kulturministerin und einen betrogenen Europaabgeordneten.

Die Grünen haben farblose Gewächse, die sich kaum aus der Masse hervorheben und jetzt, da sie an der Macht sind, die Entscheidungen fällen, die sie als Oppositionspolitiker vehement bekämpft hätten. Welche dieser drei Parteien wird also der Juniorpartner der CSV?

Dass das ADR sich Hoffnungen macht, ist nicht von der Hand zu weisen, aber eine Koalition mit der CSV ist doch schwer vorstellbar.

Wer wird nächster also nächster CSV Spitzenkandidat?

Geoutet hat sich der amtierende Fraktionspräsident Claude Wiseler. Hielt sich dieser zu Zeiten von Jean-Claude Juncker dezent zurück, so hat er sich in der Zwischenzeit zu einem temperamentvollen Oppositionspolitiker entwickelt. Zusammen mit Spautz und Zeimet wird Wiseler die Partei zu einem neuen Erfolg führen, wenn er denn vom Nationalkonvent dazu bestimmt wird.

Doch auch sonst sind die CSV-Politiker oben auf. Die CSV hat populäre Politiker im Norden (Schank) und Osten (Hetto-Gaasch), die amtierende Minister in der Beliebtheit schlagen. Dieses war noch nie da. Im Zentrum schlägt Claude Wiseler den einstigen ach so populären Premier, und das obschon bei den letzten Parlamentswahlen noch Frieden als Spitzenkandidat angetreten war. Ich bin mir sicher, dass wenn Frieden den Leuten angeboten wird, wird dieser auch gegen den Premier als Sieger hervor gehen.

Nur im Süden fehlt der CSV die einstige Galionsfigur und sie muss sich hier neu aufstellen, allerdings mit altgedienten und doch noch jungen Politikern wie Spautz, Kemp-Arendt und Eischen. Hier geht die Popularitätskrone an die älteren Herren der LSAP (Asselborn und Di Bartolomeo). Sollten sie bei den nächsten Wahlen nicht mehr antreten, so gibt es hier ein Desaster für die LSAP. Sollten sie wieder antreten, tun sie das entgegen den Parteiüberzeugungen.

Wer wird also Spitzenkandidat der CSV? Meine bescheidene Meinung hierzu: der Spitzenkandidat wird wohl der zukünftige Premier! Und der kommt aus den Reihen der CSV! Doch in der CSV wird der Spitzenkandidat noch nicht diskutiert. Natürlich gibt es bei den Mitgliedern Momente während derer die Gerüchteküche kommentiert wird. Aber es gibt noch keine ernsthafte Diskussion um diesen oder jenen Kandidaten.

Sicher ist, dass alleine die CSV einen geeigneten Kandidaten präsentieren wird. Ob dies allerdings auch wieder für die nächsten 40 Jahre sein wird?

 

Loading...
X